Buigen, bloesem en boten
Door: Kiki
Blijf op de hoogte en volg Kiki
25 April 2016 | Nederland, Amsterdam
Het goede nieuws Is :' We zijn er! ', het slechte nieuws Is:' het duurde verrekte lang!'
Laat ik het niet hebben over de 14 uur durende vlucht, de te kleine zitplaatsen en het 26 uur wakker zijn. Laat ik het niet hebben over de kinderen die huilden van vermoeidheid toen we om 06:00 op het station van Tokyo stonden en we nog 6 uren moesten doden voor onze sneltrein naar Sendai ging.
Laat ik het hebben over het eetcafeetje waar het personeel de orders bekrachtigde met een yell, waar de sake heerlijk koud was, de gegrilde vis boterzacht en de serveerster de sterretjes aanstak voor onze komst en waar ze de diepst mogelijke buiging maken voor hun gasten.
Laat ik het hebben over het feit dat we vandaag naar een tempel zijn gegaan, in een wat koeler gebied, waar de
bloesem nog aan de bomen hing!
But first things first; mijn Japanse droom begon met mijn liefde voor bloesem. Daarna met het feit dat mijn overgrootmoeder ( Kiki) ervandaan kwam. Groot was dus de deceptie toen ik van mijn oom in Japan bericht na bericht kreeg over de milde winter en ' het vallen van de bloesem '. De bloesem viel al en dat was slecht nieuws.
Nu ben ik wat eigenwijs van aard en na wat gegoogle vond ik een park waar ze enkele soorten kersenboom hebben groeien die gebruikelijk wat later bloeien dan de gemiddelde kersenbloesemboom. En dus zaten we, met oomlief, in de boemeltrein naar Shiogama shrine. Gunstig genoeg lag het aan dezelfde treinroute als het schiereiland dat mijn oom wilde bezoeken. Het duurde s'ochtends even voordat we alle 5 uit onze comateuze slaap waren, mijn oom was al 4 uur op en aangekleed, maar om 11:00 gingen we toch echt op pad. We reden ongewenst zwart in de bus; we waren te laat met het trekken van een buskaartje, de ongeduldige machine slikte het kaartje weer in voordat we doorhadden dat we het kaartje moesten aannemen.
We kwamen aan bij de lokale vvv waar de dames ons vertelden dat de bloesem nog volop bloeide. Ik kon mijn geluk niet op en de bloesem stelde niet teleur. Geen duizenden bomen naast elkaar, maar een aantal bomen als achtergrond voor een prachtige tempel, waar ook nog echt gebeden wordt. De foto's spreken voor zich. ( voor nu, om technische redenen, alleen foto's gemaakt met mijn telefoon,later een ' spiegelreflex update')
Hierna zijn we naar de haven gelopen waar we sushi hebben laten maken om mee te nemen op de boot naar Matsushima bay. Die sushi...oh die sushi...! De tonijn kon je opzuigen, zo zacht!
De baai vol rotsformaties en eilandjes geldt als 1 van de 3 mooiste landschappen van Japan. En met recht!
Daarna met de trein terug en de dag afgesloten met een Indiase maaltijd. Maar laten we het daar niet over hebben....
Laat ik het niet hebben over de 14 uur durende vlucht, de te kleine zitplaatsen en het 26 uur wakker zijn. Laat ik het niet hebben over de kinderen die huilden van vermoeidheid toen we om 06:00 op het station van Tokyo stonden en we nog 6 uren moesten doden voor onze sneltrein naar Sendai ging.
Laat ik het hebben over het eetcafeetje waar het personeel de orders bekrachtigde met een yell, waar de sake heerlijk koud was, de gegrilde vis boterzacht en de serveerster de sterretjes aanstak voor onze komst en waar ze de diepst mogelijke buiging maken voor hun gasten.
Laat ik het hebben over het feit dat we vandaag naar een tempel zijn gegaan, in een wat koeler gebied, waar de
bloesem nog aan de bomen hing!
But first things first; mijn Japanse droom begon met mijn liefde voor bloesem. Daarna met het feit dat mijn overgrootmoeder ( Kiki) ervandaan kwam. Groot was dus de deceptie toen ik van mijn oom in Japan bericht na bericht kreeg over de milde winter en ' het vallen van de bloesem '. De bloesem viel al en dat was slecht nieuws.
Nu ben ik wat eigenwijs van aard en na wat gegoogle vond ik een park waar ze enkele soorten kersenboom hebben groeien die gebruikelijk wat later bloeien dan de gemiddelde kersenbloesemboom. En dus zaten we, met oomlief, in de boemeltrein naar Shiogama shrine. Gunstig genoeg lag het aan dezelfde treinroute als het schiereiland dat mijn oom wilde bezoeken. Het duurde s'ochtends even voordat we alle 5 uit onze comateuze slaap waren, mijn oom was al 4 uur op en aangekleed, maar om 11:00 gingen we toch echt op pad. We reden ongewenst zwart in de bus; we waren te laat met het trekken van een buskaartje, de ongeduldige machine slikte het kaartje weer in voordat we doorhadden dat we het kaartje moesten aannemen.
We kwamen aan bij de lokale vvv waar de dames ons vertelden dat de bloesem nog volop bloeide. Ik kon mijn geluk niet op en de bloesem stelde niet teleur. Geen duizenden bomen naast elkaar, maar een aantal bomen als achtergrond voor een prachtige tempel, waar ook nog echt gebeden wordt. De foto's spreken voor zich. ( voor nu, om technische redenen, alleen foto's gemaakt met mijn telefoon,later een ' spiegelreflex update')
Hierna zijn we naar de haven gelopen waar we sushi hebben laten maken om mee te nemen op de boot naar Matsushima bay. Die sushi...oh die sushi...! De tonijn kon je opzuigen, zo zacht!
De baai vol rotsformaties en eilandjes geldt als 1 van de 3 mooiste landschappen van Japan. En met recht!
Daarna met de trein terug en de dag afgesloten met een Indiase maaltijd. Maar laten we het daar niet over hebben....
-
25 April 2016 - 16:13
Bram En Ans.:
Wij genieten met jullie mee (zonder de vliegtoestanden). Knuffel voor iedereen.
Sayonara; Bram & Ans. -
25 April 2016 - 17:43
Paul En Tineke:
Ja die sushi...............oh!!
Wij zitten aan een oranje tompuce.
Nee dan die sushi.......................!! -
25 April 2016 - 20:31
Smee:
Wat een goed begin... -
26 April 2016 - 11:14
Robbie:
Hai hai,
Mooi zeg en een super ervaring zo met de mannen.
Geniet er nog maar van. Wij hadden vanochtend natte sneeuw en de vooruitzichten zijn dat het met Koningsdag kouder is dan afgelopen kerst!!!!!
Lol!!!! -
26 April 2016 - 12:58
Hans:
Bij de sushifoto moet je dan niet kijken zoals rauwe vis smaakt... (goor namelijk, knipoog)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
